خفه خون گرفتم ...

 

عکس: مهدی آذرخش

  

**********

ساعت 6 یه شب پاییزی بود .هوا خیلی سوز داشت .دستهام از کرختی دیگه نا نداشت .زنگ واحد اول رو زدم .

- بله؟ (صدای آیفون به شدت نویز داشت و خرخر می کرد طوری که صدای فرد  بسیار ضعیف و نامفهوم بود)

  _ سلام مامور سرشماری هستم .اینترنتی ثبت نام کردین؟

 - بله الان میام جلوی در .

 با خودم فکر کردم که بهتره زنگ واحد دو رو هم بزنم شاید اونا هم کد آماری داشته باشند و نیازی به انجام مصاحبه نباشه . و اگه نداشته باشند هم باز بهتره جلوتر خبر بدم که زودتر آماده کنند . زنگ زدم .

 - بله؟

  _ سلام مامور سرشماری هستم شما اینترنتی سرشماری رو انجام دادین ؟

- نمیدونم شاید شوهرم انجام داده باشه.

  _ میشه ازشون سوال کنین ببین که انجام دادند یا نه ؟

_ شوهرم پایینه .

   - بی زحمت یه تماس بگیرین بگین بیان جلوی در و اگه ثبت نام نکردند مدارکتون رو هم بیارند .

_ باشه .

همین طور سرم تو تبلت بود و داشتم فایلشون رو از حالت خانوار غائب به حالت انجام مصاحبه تغییر می دادم که صدای خرخر و نویزدار آیفون بلند شد .

انگار کسی آیفون رو برداشت تا چیزی بگه . تیز شدم و به آیفون نگاه کردم . ولی کسی حرفی نزد . سرم رو پایین انداختم و کارم رو ادامه دادم .

بعد از چند ثانیه انگار کسی در گوشم با صدای نفس مانند ( بدون آوا ) گفت :

 - بله ! کار داری ؟

سرم رو بلند کردم و اطراف رو نگاه کردم .کسی نبود . انگار صدا از تو آیفون بود . اول فکر کردم بچه ای از اون خونه اومده پای آیفون و داره شیطنت می کنه .

تو این مدت این اتفاق خیلی افتاده بود و تقریبا عادی بود برام .اما امشب انقدر هوا سرد بود که من حوصله شوخی و گفتگوی کودکانه ، و انرژی برای مکالمه اضافی رو نداشتم .توجهی نکردم .اما باز تکرار کرد .

_ بله کاری داری؟ چکار داری ؟

بعد از چند بار تکرار یهو خشکم زد .صدای بچه نبود . انگار یه آدم بزرگسال بود . کم کم رخوت، پاهام رو هم گرفت ولی این بار نه از سرما که از ترس بود .

ای کاش دستم به جایی بند بود...

عکس :ناشناس

**********

هر چه می گفتم مادر جان من که کاره ای نیستم .من فقط مامورم و معذور ، قبول نمی کرد .

می گفت باز شما به آنها وصلید بهشان بگویید شما را به حق صاحب این ماه و سر بریده اش به داد ما برسید .با چشم گریان از من خواست تا به گوش مسئولین برسانم که اوضاعش خراب است .خانه اش دارد از دست می رود . بی سرپرست است و ...

ای کاش دستم به جایی بند بود و کاری برایش می کردم .

ای کاش دستم به جایی بند بود تا برای نوجوانی که عمری را، بدون سایه پدر و مادر معتادش ، با خانواده مادریش سپری کرده بود کاری می کردم .

ای کاش دستم به جایی بند بود تا برای مرد نگهبانی که 5 جوان بیکاردر خانه داشت کاری می کردم.

ای کاش دستم به جایی بند بود تا برای پدر و دختری که با اسباب منزلشان مهمان دائمی خانه عمو شده بودند کاری می کردم ...

عجب روزگاری شده است که گربه های محل حالی برای تنازع ، برای بقای خودشان را هم ندارند .

آنها هم برای یک تکه آشغال گوشت از آدمها گدایی می کنند ...